girdilerden yola çıkarsam,
bana asılan olmadı hiç, olsa bile "nefes alsın yeter" tayfasından "bağyan tanışak mı?" şeklinde oldu, o da herkesin başına geliyordur ki bu hadise olalı da 10 yıl oluyor.
lisedeyken eli yüzü düzgün bir çocuk benden hoşlandığını söylediğinde alay ettiğini düşünmüştüm yani o kadar uçuk fikirlerdi bunlar benim için.

hep beynimle, kafamın içiyle belli etmeye çalıştım kendimi, çünkü güzel değildim öyle muhteşem, afet filan.

kendimi ciddi ciddi iyi hissedersem güzel oluyorum.
mesela sabahları uyandığımda nevşin mengü'ye benziyorum; çekik gözlü filan oluyorum, vileda saçlı ama güzel.

yine girdilere bakarsam, evet göreceli bir şey güzellik.